Kraamcadeaus, griep en Lore’s eerste pyjamafeestje. Oh ja, plus een shopping uitje en verbrande man. Het was me weer het weekje!
Maandagochtend hadden we geen zin om vroeg op te staan, dus bleven we nog een beetje in bed knuffelen, samen met Winnie The Pooh.
Na mijn maandagse klusjes: poetsen, papierwerk en studeren, ging ik nog de laatste cadeautjes kopen voor een kraamcadeau. Toen ik alles éénmaal in huis had, kon ik het niet laten om een foto te maken. Leuke spulletjes, toch?
En natuurlijk zat er ook iets bij voor de mama. Een ‘treat yourself’ – potje, gevuld met lekkers, nagellak, bruistabletten, gezichtsmasker en lekker geurende kaarsje.
Dinsdagochtend besloot Lore Kikker een lesje ‘schoenen sorteren’ te geven. Hij was duidelijk goed aan het opletten. Iets van kleurencombinaties..
Deze Kikker is eigenlijk onderdeel van een leuk spelletje dat we net hebben gekocht. Hij kan zinnen zeggen als: “Ik ben hier.” – “Joehoe!” – “Kan je me vinden?” Het is de bedoeling dat we hem in huis verstoppen en dat Lore, afgaand op zijn stem, hem vindt. Er zitten ook nog leuke dingen bij zoals kaartjes met bv stoelen, kasten, boterhammen,… om kinderen van jonge leeftijd duidelijk te maken waar hij juist verstopt zit.
’s Avonds was het tijd om ons kraamcadeau af te geven en even te knuffelen met de kleine baby. Oooh die kleine, schattige voetjes! Je mag geen baby’s opeten of fijn knuffelen, wel?
Samen op de foto met kleine Marie! *smelt* Het viel me de dag nadien op dat wij allemaal in het wit gekleed waren, buiten de mama en Marie 😀 net engeltjes… (ahum)
Woensdagochtend was het mama-Lore-tijd en die begon met kleuren. Ik probeer het creatieve te stimuleren in Lore en niets beter dan je fantasie bolwerken op een kleurplaat. Om vervolgens alle kleurtjes op de grond te gooien…
Aangezien het die dag eindelijk wat warmer begon te worden, werd het tijd om onze buiten weer wat op te ruimen. Blaadjes wegdoen, tuinmeubels poetsen en buitenspeelgoed klaarmaken.
Die avond kwam mijn blogpost over 5 easy beauty tips voor mama’s online. Hij is trouwens niet alleen voor mama’s hoor 😉
Ik voelde mij woensdag al niet helemaal geweldig, maar gaf de schuld aan allergieën. De dag daarna kwam ik spijtig genoeg tot de conclusie dat ik echt ziek was. Na mijn laatste afspraak kwam ik in de vroege namiddag naar huis en kroop op de zetel. Lore voelde blijkbaar aan dat mama niet lekker was, want toen ze thuiskwam, kroop ze lekker dicht tegen mij aan.
Tim maakte die avond een overheerlijke pasta. Jongens, niet gelogen. We baalden zo hard dat we hier geen foto’s van hadden, maar de blogpost is in de maak. Groenten, gamba’s, cava en Dora pasta? Jep. In mijn ogen het beste recept dat hij tot nu toe heeft gemaakt.
Vrijdag was ik nog steeds beroerd dus bleef ik thuis van mijn werk. Ik voelde mij grieperig dus besloot versgeperst sinaasappelsap te maken en terug op de zetel te kruipen.
Ik had de dag daarvoor de boekenserie van Outlander besteld en het pakket werd die middag geleverd. Ik had net How blogs work uitgelezen, dus hij kwam net op tijd. Ik ben hier heel benieuwd naar. Ik heb nog een stapeltje boeken liggen die ik eerst moet lezen, maar ik kan niet wachten. Dit is trouwens de Engelstalige versie, voor wie het zich afvraagt 😉
Lore had een heel actieve dag met de crèche en had die middag geen dutje kunnen doen. Geen wonder dat mijn schone slaapster 5 minuten na thuiskomt wegdommelde. Ik ben helemaal verliefd op deze foto. Kan ze niet voor eeuwig deze leeftijd blijven? Alsjeblieft?
Zaterdag begon het na de middag eindelijk iets beter te gaan. Ik had veel geslapen, goed voor mezelf gezorgd en ik voelde mij een heel stuk fitter. We gingen die namiddag iets ruilen bij H&M, terwijl Lore bij oma en opa was voor een pyjamafeestje.
We gingen een paar hemden van Tim ruilen en meteen voor hem een nieuwe broek kopen. Niets anders… Of misschien toch wel. Ik had dringend nieuwe mascara nodig… en een nieuwe matte lippenstift… en haaraccessoire…
En twee nieuwe jurken? In my defence: ik had echt geen enkel luchtig zomerjurkje!
Aangezien Lore toch bij haar grootouders bleef slapen, besloten we in Mol nog een lekkere cocktail te gaan drinken. Het was zalig om een keer alleen oog te hebben voor elkaar (in plaats van een rond rennende peuter) en niet naar de tijd te moeten kijken.
Er werd zelfs een mini fotoshoot gehouden voor een graffiti-muur. Zonder protest van Tim. Jaja jongens, wat cocktails en quality time al niet kan doen met een man 😀
De volgende ochtend stuurde mijn schoonmoeder deze foto. Lore was samen met opa de hond aan het uitlaten. Hier is ze echt dol op. Ze laat de lijn geen seconde los!
Hoewel we genoten hebben van onze alleen-tijd, was het toch maar ietsjes te stil in huis. Ik vond het zalig om een keer te kunnen uitslapen, maar was toch weer blij dat ik ze die ochtend kon ophalen.
Nadat Tim boodschappen had gedaan, kwam hij thuis met deze bos rozen. Heb ik al gezegd dat ik de beste (bijna)man ooit heb?
Terwijl Lore haar dutje deed, ging ik snel even op bezoek bij mijn grootmoeder. Ze ligt helaas nog steeds in het ziekenhuis, maar binnen een weekje mag ze naar huis. Het was gelukkig minder benauwd daar dan ik had verwacht en ze heeft het best oké naar haar zin.
Daarna hebben we de barbecue aangemaakt en met ons drietjes het meeste van de namiddag buiten gezeten. Hoewel ik elke dag een pilletje neem tegen de allergie, merk ik dat een hele dag buiten een ramp is voor mij. Heeft nog iemand van jullie zoveel last? Ik ben echt aan het overwegen om te beginnen met spuiten…
Uiteindelijk was het voor mij niet meer te houden en hebben we de laatste uurtjes voor Lore haar bedtijd binnen gespendeerd. Dora kijken, puzzels maken, aardbeien eten, papa die een fles olijfolie in de keuken kapot laat vallen,… (helaas geen foto want ik was wat te druk met schrobben). Maar ik heb er wel eentje van een man die weigerde te luisteren terwijl ik zei dat hij zonnecrème moest smeren.
Hoe was het weer bij jullie? Lekker genoten van het zonnetje of ook last gehad van allergie?
Ik kan alvast niet wachten om de nieuwe week te beginnen aangezien ik morgen naar de Harry Potter expo ga!! Serieus, ik sta te stuiteren. Ik ben mij volledig bewust van mijn leeftijd en mijn plaats in de maatschappij, maar wie mijn opwinding niet snapt, heeft nog nooit een Harry Potter boek/film gelezen/gezien.
Liefs,
Stephanie
